Ryzyko wystapienia dysleksji u dziecka
Trudności związane z nauką czytania i pisania zazwyczaj dostrzegane są dopiero, gdy dziecko zaczyna naukę w szkole. Tymczasem pewne symptomy związane z ryzykiem wystąpienia dysleksji można zauważyć już na wcześniejszych etapach rozwoju dziecka, jeszcze zanim dziecko podejmie naukę szkolną. Niekiedy obserwujemy, że niektóre dzieci już od najmłodszych lat rozwijają się nieharmonijnie i u takich dzieci mogą występować specyficzne trudności w uczeniu się (dysleksja).
Badacze wskazują na zależność pomiędzy opóźnionym rozwojem mowy czy niskim poziomem kompetencji językowej, a opanowaniem umiejętności czytania. Dzieci, u których obserwujemy opóźniony rozwój mowy w stosunku do normy wiekowej czy wolniejsze tempo nabywania mowy, związane z rozumieniem i mówieniem, wykazują większe ryzyko dysleksji.
Badania przeprowadzone przez M. Bogdanowicz wskazują, że u dzieci zagrożonych dysleksją rozwojową rozwój mowy przebiegał nieprawidłowo lub z opóźnieniem. Dlatego, jeśli obserwujemy, że dziecko ma opóźniony rozwój mowy, to konieczne jest rozpoczęcie stymulacji i podjęcie działań terapeutycznych jak najszybciej.
Problemy związane z nauką czytania i pisania mogą mieć różne źródła, przeważnie są one wynikiem:
- zaniedbań środowiskowych
- niskich zdolności poznawczych
- zaburzeń sensorycznych
Najbardziej prawdopodobne wystąpienie ryzyka dysleksji jest u dzieci, które:
- pochodzą z nieprawidłowo przebiegającej ciąży i skomplikowanego porodu (np. dzieci urodzone przedwcześnie, dzieci z niską wagą urodzeniową, dzieci mające poniżej 6 pkt. w skali Apgar)
- są obciążone genetycznie np. w rodzinie występuje dysleksja, opóźniony rozwój mowy
- rozwijają się nieharmonijnie np. pod względem psychoruchowym
Symptomy ryzyka dysleksji
Pewne predyspozycje, które mogą wskazywać na objawy ryzyka dysleksji możemy zaobserwować już w okresie niemowlęcym.
Co powinno zaniepokoić w rozwoju niemowląt?
- dziecko nie raczkuje albo raczkuje mało
- ma trudności z utrzymaniem postawy siedzącej i stojącej
- po 1. r. ż. utrzymują się pierwotne odruchy wrodzone
Ryzyko dysleksji możemy podejrzewać u dziecka, które [2]:
- jest mało sprawne ruchowo (np. słabo biega, ma trudności z jazdą na rowerze, wrotkach, łyżwach, nartach), ma trudności z utrzymaniem równowagi, niechętnie bierze udział w zabawach ruchowych czy lekcjach wychowania fizycznego
- ma niską sprawność manualną np. trudności z jedzeniem łyżką, ubieraniem się, zawiązaniem sznurowadeł, zapinaniem guzików, posługiwaniem się nożyczkami, niechętnie rysuje itp.
- ma trudności z określenie kierunków w przestrzeni i nieprawidłowo używa przyimków (na, pod, między, od, do, przed)
- ma problem z odróżnieniem lewej i prawej strony
- jest oburęczne tzn. wykonuje czynności raz jedną, a raz drugą ręką
W proces nauki mówienia, czytania i pisania zaangażowanych jest wiele funkcji, wobec tego, jeśli któraś z nich zostanie zaburzona, to wówczas może to wpływać na zagrożenia dysleksją.
Ponadto niepokojące symptomy to [1]:
- trudności z koncentracją uwagi
- zaburzenia słuchu fonemowego np. trudności z różnicowaniem głosek czy par słów, które różnią się jedną głoską (np. kura-góra, Tom-dom, półka-bułka itd.)
- nieprawidłowa artykulacja
- mały zasób słownictwa
- trudności z rozpoznawaniem i tworzeniem rymów
- trudności z zapamiętywaniem np. piosenek, wierszyków, dni tygodnia, pór roku, sekwencji słów (np. banan, długopis, mydło, czapka)
- trudności z sylabizowaniem (np. materac – ma-te-rac), głoskowaniem (dom- d-o-m), łączeniem głosek w cały wyraz (np. d-o-m – dom)
- trudności z zapamiętaniem poleceń
- trudności związane z wymienieniem słów określonej kategorii np. zwierzęta, kolory, ubrania
Jeśli dziecko wykazuje trudności związane z rozwojem powyższych funkcji, a także ich integracją, to w takim przypadku możemy mówić o ryzyku dysleksji.
Dziecko, które rozpoczyna naukę w szkole podstawowej powinno już mówić prawidłowo wszystkie głoski języka polskiego. Dziecko zaczynające edukacje szkolną często ,,pisze tak jak mówi”. Jednak nie zawsze wada wymowy znajduje odzwierciedlenie w piśmie. Na związek nieprawidłowej wymowy z trudnościami w nauce pisania zasadniczy wpływ mają przyczyny takiej wymowy.
Niezwykle ważne jest obserwowanie swojego dziecka, by w miarę możliwości jak najszybciej wychwycić niepokojące symptomy i udać się do specjalisty, aby wdrożyć odpowiednie działania. Jeśli widzimy, że dziecko 2- letnie nie mówi, to nie czekamy, aż rozgada się (bo być może jest jakiś czynnik, który mu to uniemożliwia), tylko wdrażamy działania stymulujące jak najszybciej. Nie wyręczajmy dziecka w wykonywaniu codziennych czynności tj. ubieranie się, ponieważ dziecko w ten sposób usprawnia pracę dłoni. Stwarzajmy dziecku jak najwięcej warunków do tego, by mogło usprawniać motorykę mała i motorykę dużą, zachęcajmy do aktywności fizycznej, zabaw na placu zabaw.
Źródło: Paulina Mistal, Logopeda ogólny i kliniczny oraz specjalista z zakresu audiologii
Bibliografia:
- Bogdanowicz M., Specyficzne trudności w uczeniu się czytania i pisania – dysleksja, dysortografia, dysgrafia [w:] Dysleksja rozwojowa fakt i tajemnica, Opole, 2011.
- Bogdanowicz M., Skala Ryzyka Dysleksji, Gdańsk, Wydawnictwo Harmonia 2002.
- Bogdanowicz M., Adryjanek A. „Uczeń z dysleksją w szkole. Poradnik nie tylko dla polonistów, Gdynia ”, Wydawnictwo Operon, 2000.